Ballastwater wordt gebruikt om de diepgang, stabiliteit en krachtenveld van een zeeschip te verbeteren wanneer het schip niet (volledig) geladen is. Niet te verwarren met bilgewater, dit is een mengsel van zoet water, zout water, olie, modder, chemicaliën en andere soorten vloeistoffen dat samenkomt op de laagste plaats op een schip onder de waterlijn, bilge genaamd.
Wanneer een schip volledig geladen is, dompelt dit gewicht van de lading de romp onder in het water. Dit zorgt ervoor dat het zwaartepunt verlaagt en de stabiliteit van het schip daardoor verhoogt. Maar, op het moment dat die lading van boord is, gebeurt het tegenovergestelde. In vroeger tijden werden dan allerlei zware materialen, zoals stenen, in de romp van het schip geladen om de negatieve effecten van het lege schip te compenseren. Dit noemden ze ballast. Maar zoals je je wel kunt voorstellen, was dit niet erg praktisch. Tegenwoordig wordt er daarom gebruik gemaakt van ballastwater. Water wordt in- of uit speciale ballasttanks gepompt, die zich onderaan de romp bevinden. De hoeveelheid ballastwater komt overeen met het gewicht van de ‘ontbrekende’ lading, zodat het schip op dezelfde diepte drijft.
Consequenties van het verplaatsen van ballastwater
Jaarlijks wordt er ongeveer 10 miljard ton ballastwater over de wereld getransporteerd. Water, geladen in de vertrekhaven, komt daardoor terecht in "vreemd" water, namelijk de aankomsthaven. Met ballastwater wisselen schepen, vaak per ongeluk, als een soort varend aquarium, leven uit tussen verschillende werelddelen. Dit heeft niet alleen effect op ecologisch vlak, maar het zou zelfs een negatief effect kunnen hebben op de volksgezondheid. Eén wormpje in ballastwater zou bijvoorbeeld al kunnen leiden tot een verspreiding van een ziekte zoals bijvoorbeeld cholera.
Marine bio invasies in vergelijking tot olievervuiling
De ecologische veranderingen die het verplaatsen van ballastwater veroorzaakt in het water, worden mariene bio-invasies genoemd. Als je dit vergelijkt met bijvoorbeeld olievervuiling, dan is olievervuiling zichtbaar, heeft deze vorm van vervuiling direct een grote media impact, maar herstelt het milieu over het algemeen na verloop van tijd. Marine bio-invasies daarentegen ontstaan onopgemerkt, blijven dat enige tijd en nemen vaak in enorme mate toe. De gevolgen zijn bovendien vaak onomkeerbaar. Zo is bijvoorbeeld de wolhandkrab, oorspronkelijk afkomstig uit Azië, nu aan de Nederlandse kust terug te vinden.
Wereldwijd ballastwaterverdrag
Om dit probleem internationaal aan te pakken, heeft de Internationale Maritieme Organisatie(IMO) voor de controle en het beheer van ballastwater op 15 februari 2004 hetBallast Water Management Plan aangenomen. Eén van de doelen van het plan is omde opname van organismen gedurende het ballasten te verminderen
Belangrijke data:
- 15 feb 2004: aanname Ballast Water Management Plan
- 8 september 2017: ratificatie ballastwater verdrag. Vanaf nu moeten nieuwe zeeschepen van 400 GT of meer voldoen aan de D1 standaard. Dit houdt in dat schepen hun ballastwater gedurende de reis moeten wisselen, als er nog geen Ballast Water Treatment System (BWTS) geplaatst is
- 8 september 2019: De datum waarop bestaande schepen aan de lozingseisen moeten voldoen. Schepen die hun International Oil Pollution Prevention (IOPP) certificaat moeten vernieuwen, moeten voldoen aan de D2 standaard. Dit betekent dat ballastwater aan boord moet worden behandeld of het moet worden afgegeven in de haven. Een IOPP certificaat moet elke vijf jaar worden vernieuwd. Dit houdt in dat alle bestaande schepen tussen 8 september 2019 en 8 september 2024 aan de D2 standaard moeten voldoen.
- 8 september 2024: alle schepen moeten aan de D2 standaard voldoen
BiT 455X serie voor drukbewaking in ballast water behandeling units op schepen
In navolging op de strengere wereldwijde voorschriften zijn op maat gemaakte oplossingen voor het terugspoelen van ballastwater via filters naar de zee vereist. Barksdale heeft een speciale transmitter ontwikkeld die geschikt is voor deze terugspoel systemen in Ex zones op schepen.
Om de tijd van het reinigingsproces te monitoren is het nodig om ook het drukverschil van het filterelement te meten. Daarom zitten er in de unit twee afzonderlijke compacte en Ex-goedgekeurde zeewaterbestendige transmitters om het werkelijke verstoppingspercentage over het filter te meten, met andere woorden, het verschil tussen twee ingangssignalen op het filterelement. (drukverschiltransmitter)
Deze Barksdale BiT 455X-transmitter is licht en compact van ontwerp. Het heeft een volledig gelaste, robuuste roestvrijstalen constructie en veel Ex-goedkeuringen, waaronder IECEx, samen met een superieure EMI / EMC-bescherming voor deze toepassing.
De belangrijkste voordelen van deze BiT 455X zijn:
- Verschillende Ex goedkeuringen voor de wereldwijde IECEx
- HART compatible
- Nauwkeurigheid ±0.1% & ±0.25% Full Scale Output
- Zeewater bestendig 316 SS behuizing
- ½”NPT of M20x1,5 male elektrische connector aansluiting
- IP66 & IP67
- NEM 4X, 7 & 9
- EMI/EMC bescherming
- Lichtgewicht en compacte uitvoering
- Verschillende proces aansluitingen
- Overeenkomstig RoHS en REACH regelgeving
Meer informatie?
Heb je vragen over dit product, of zit je met een uitdaging waar je over wil sparren? Ik help je graag.
